நட்சத்திர வாசிப்புரை

பொன்ஸ் என்னிடம் முதன்முறையாக 'இலவசமாய் ஏதுமில்லை' என்ற தனது கதையைப் பற்றி விமர்சிக்கச் சொன்னபோது நான் இப்படி எழுதியிருந்தேன்.

கத நல்லாத்தான் இருக்குது. ரொம்ப இயல்பான நடையில எழுதியிருக்கீங்க. வாசிக்க சுவையாத்தான் இருந்தது. ஆனாலும், கருத்து ரீதியா பார்த்தா எனக்கென்னமோ ராது செஞ்சது, 'குளத்து கிட்ட கோவிச்சுக்கிட்டு எவனோ எதயோ கழுவாம போன' கதயத்தான் ஞாவத்துக்குக் கொண்டு வந்தது.

பொறவென்னங்க.. இவுக கோவிச்சுட்டு போயிட்டா
அவரு வரதட்சணையை வாங்க மாட்டாரா? அழகா, புது்சா, படிச்ச, சம்பாதிக்குற பொண்டாட்டி வர்ற கனவுல இருக்குறவனுக்கு எப்படி வரதட்சணை பெரிய விசயமா இருக்கும்?அதனால அவனுக்கு
எடுத்துச்ட்டுபோட்டு இவங்க 'டயலாக்' அடிச்சுட்டு ஓடிப் போயிட்டாங்களாம்.

என்னமோ போங்க, பொம்பளைங்க கதை எழுதுனா ஆம்பளைங்களுக்கு 'சுருக்' மெச்செஜ் குடுக்குறதா நெனச்சு கதைக்கு சுருக்கைப் போட்டு தொங்க விட்டுடுறீங்க

இப்படிக் காட்டமாகச் சொல்லி இருந்தும் கூட தனது நட்சத்திரப்பதிவுகள் குறித்து என்னை வாசிப்புரை (நன்றி: பாபா) எழுதச் சொல்வதற்கு அவருக்கு உண்மையிலேயே துணிச்சல் அதிகம்தான்.

வழக்கமான தன்னடக்கத்துடன் (வழக்கமான என்றால், பொதுவாக நட்சத்திரங்கள் முதல்பதிவில் தங்களைப் பற்றி அடக்கமாக 'பீலா' விடுவதைத்தான் சொல்கிறேன் :-)) முதல் பதிவைத் துவங்கும் பொன்ஸ் அடுத்த பதிவான 'ப்ளாக்கர் பீட்டா'வை இருண்மையில் இருக்கும் வாசகன் நவீன கவிதை வாசித்து முழிபிதுங்கும் அதே அனுபவத்தைக் கட்டுரையாக வடித்திருக்கிறார். கணினியில் கொஞ்சம் பயிற்சியும், முயற்சியும் உள்ளவர்களுக்கு அதில் நிறைய தகவல்களும் செய்திகளும் அடங்கியிருக்க என்னைப் போன்ற கைநாட்டுகள், 'என்னமோ எழுதிருக்காங்க போல' என்று வேடிக்கை பார்த்ததோடு சரி..

மென்பொருளாக்கத்துக்கும் பல நிலைகள் உள்ளன. முதலில், மென்பொருளுக்கான பயன்களுக்குத்
தகுந்தாற்போல், அதை வடிவமைப்பது, அதன்பின், நிரலி எழுதுவது, கடைசியாக நிரலி வேண்டிய
வகையில் செயல்படுகிறதா என்று அறிய அதனைச் சோதிப்பது. பிளாக்கர் போன்ற இலவச
மென்பொருள்களைச் சோதிக்கும் பொழுது, அதன் இலவச பயனர்களையே இந்த வேலையைச் செய்ய உதவி
கோருவது வழக்கம்

என்று எளிய தமிழில் தொழில்நுட்ப கட்டுரையை அவர் எழுதியிருப்பதும்,அதை வாசிப்பவர்கள் எளிதாக சிரமமின்றிப் புரிந்து கொள்ள முடிகிறதென்பதும் கலைச்சொற்கள் அனாவசியம் என்று சொல்லும் 'தமிங்கலர்களுக்குப்' பாடமாக இருந்தால் நன்று.

புதிதாக ஒரு ஊருக்குப் போகும்போது அந்த ஊரைப் பற்றிய நல்ல விசயங்களை விட எச்சரிக்கையுணர்வை ஊட்டுகிறோம் பேர்வழி என்று கெட்ட விசயங்களை அடுக்கிச் சொல்வதற்கென்றே சிலர் பிறப்பெடுத்திருப்பார்கள்.பொன்ஸுக்கு அந்த மாதிரி ஆட்களின் பழக்கம் அதிகம் போலிருக்கிறது.

பெரும்பாலும் நாம் மனிதர்களை அவர்களது உருவத்தை வைத்தே எடைபோட்டுவிடுகிறோம். 'உருவு கண்டெள்ளாமை வேண்டும்' என்று வள்ளுவர் வேலையத்துச் சொல்லிட்டுப் போனாருன்னு நாமாவே நெனச்சுக்கிடறதால இப்படி. ஆனால், உண்மையில் எல்லா மனுசங்க கிட்டயும் ஏதாவது ஒரு நல்ல குணம் இருக்கத்தான் செய்யும். இதை உணரும்போது அந்த நன்மையை மட்டும் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளும்போது மனிதம் நமக்குள்ளும் செழிக்கும்.

இந்த உண்மையை அமெரிக்காவில் (நிஜ) அப்பாவி பதிவில்,

சக மனிதரை, மனிதராக பார்க்கும் போது நிறம், இனம், மதம், நாடு என்ற எல்லா எல்லைகளும் தவிடு பொடியாகிப் போகிறது.

என்று அழகாகச் சொல்லியிருக்கிறார். சம்பவங்களை நேர்த்தியாகவும் கோர்வையாகவும் தெளிவாகவும் சொன்ன பதிவு இது.

'லிஃப்ட்' சிறுகதையைப் பற்றிப் பெருசாக சொல்ல ஒண்ணுமேயில்ல. 'வெகுஜனப் பத்திரிகைகளின் தாக்கத்திலிருந்து விடுபட முடியவில்லை என்னால்' என்று எழுதாத ஒப்புதல் வாக்குமூலம் அளித்திருக்கிறார் பொன்ஸ். கூடவே, 'பெண்புத்தி பின்புத்தி'ங்குறதை இப்படி ஒரு பெண்ணே பெருந்தன்மையோடு ஒப்புக் கொண்டிருப்பதைப் பாராட்டாமல் இருக்க முடியலை. :-)

ஆனால், இதனை ஒரேயடியாகத் தூக்கிச்சாப்பிடும் விதத்தில், அடுத்த பதிவில் தன்னை நிலைநிறுத்தியிருக்கிறார் பொன்ஸ். 'பெண் ஏன் அடிமையானாள்? ' பதிவின் மூலம். பெரியார் என்ன சொல்ல வந்தார் என்பதையே புரிந்துகொள்ளாமல் அவரை வசைபாடும் பெரியார் எதிரிகளும், அவரின் சீடர்களென சொல்லிக் கொண்டு பெரியாரின் பெயரை நாசப்படுத்துவோர்களுமாகப் பெரியாரை ஆளாளுக்கு சிறியாராக்கும் பெருமுயற்சி நடக்கும் இந்தச் சூழலில், பெரியாரின் எழுத்துக்களை உள்வாங்கிக்கொண்டு எழுதிய இந்தப் பதிவிற்காக சிறப்பு பாராட்டுக்கள். பெரியாரின் எழுத்துக்கள் அப்படியே ஏற்றுக் கொள்வதற்கல்ல. அவைகளை அவர் தனது கருத்தாக ஆழமாக வெளியிடுகிறார். அதை உள்வாங்கிக் கொண்டு அதனை ஏற்றுக்கொள்வதும் விட்டுத்தள்ளுவதும் அவரவரைச் சார்ந்ததுதான் என்று பெரியாரே சொல்லியிருந்தும் அவர் மேல் வரும் ஆயிரமாயிரம் விமர்சனங்களையும் தாண்டி பெரியார் இன்னமும் வாழ்வது அவரது சொல்லில் இருந்த நேர்மையால்தான். அதனை இந்தப் பத்வின் மூலம் மீண்டும் நிறுவியிருப்பதற்காகப் பொன்ஸைப் பாராட்டாமல் இருக்க முடியவில்லை.

மீள்பதிவான 'ஏன்?' சிறுகதை மிக இரசிக்கும்படியாக, இலகுவாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கும் கதை. ஒற்றைவரியில் ஏன் என்ற கேள்வியோடு முடியும்போது 'அட!இதுக்குத்தான் இந்த இழுப்பு இழுத்தீங்களாக்கும்?' என்ற கேள்வியை எழுப்புகிறது. எதிர்பாராத அதிர்வை வாசகனிடம் ஏற்படுத்த வலிந்து திணித்து கருத்துச் சொன்னது போன்றொரு உணர்வு. தமிழ் திரைப்பட குழந்தைகளின் பாதிப்பில் அந்தக் குழந்தை பேசும்போது மெலிதான அயர்ச்சி தோன்றத்தான் செய்கிறது. தவிர்த்திருந்தால் சிறப்பான சிறுகதையாக வந்திருக்கும்.

'படம் காட்டுறேன்' - ரொம்பப் படம் காட்டாத பாந்தமான பதிவு.படங்கள் அழகுற வடிவமைக்கப்பட்டிருந்ததும், மிகச் சிறிய அவசியமான குறிப்புகளும் குறிப்பிடத்தகுந்தவை

'பதிவுலகில் பெண்கள்' - பெண்கள் பதிவுலகில் சந்திக்கும் பிரச்னைகளைப் பட்டியலிட்டிருக்கிறார். இது கொஞ்சம் அதிகப்படியான குற்றச்சாட்டுதான். பதிவுலகில் மட்டுமில்லாமல் எல்லா இடங்களிலுமே ஆண்கள் அவர்களை அப்படித்தான் நடத்துகிறோம் என்பதுதான் உண்மை :-) இதனைப் புலம்பலாகப் பதிவாக்கவில்லை என்று பொன்ஸ் கூறியிருப்பது மிக முக்கியமானது. பெண்கள் பொது இடங்களில் எந்தச் சலுகையையும் எதிர்பார்க்கக் கூடாதென்ற வாதத்தில் உண்மை இருந்தாலும், பெண்களுக்கெதிரான சில இடர்ப்பாடுகளை பதிவு செய்த வகையில் இந்தப் பதிவு முக்கியமானது என்பதே என் கருத்து.

'தேன்மாவின் கொம்பத்து' மலையாளப் படத்தில் நெடுமுடி வேணுவும் ஸ்ரீனிவாசனும் சேர்ந்து மோகன்லாலைக் கவிழ்ப்பதற்கு திட்டம் போடுவார்கள். அப்போது ஸ்ரீனிவாசன் ஒரு அபாரமான திட்டத்தைச் சொல்லி, 'என் சிறுபுத்தியில் இதுதான் தோன்றியது' என்பார். 'கண்டிட்டு செறிய
புத்தியானென்னு தோணுன்னில்லல்லோ' என்று நெடுமுடி பதில் சொல்வார். இந்தப் பதிவைப் பார்த்ததும் அதுதான் மனதில் தோன்றியது. 'குழந்தைத்தனமான ஆசை' மாதிரி தெரியலியே?!

எல்லாரும்தான் புத்தகம் வாசிக்கிறோம். வாசித்த அனுபத்தைச் சொல்லி அடுத்தவர்களையும் படிக்கத் தூண்டும் விதம் எழுதுவது ஒரு கலை. சிலர் புத்தகத்தை விமர்சிப்பதை விடவும் தான் என்ன உணர்ந்தேன் என்பதைவிடவும் தங்கள் அறிவுஜீவித்தனத்தைத்தான் முன்னிறுத்துவார்கள். பொன்ஸ் நல்லவேளையாக அந்தக் கொடுமையைச் செய்யவில்லை. எளிமையான வாசிப்பனுவத்தை தோழமையோடு பகிர்ந்திருக்கும் விதம் சிறப்பாக இருக்கிறது.

எயிட்ஸ் பற்றிய விழிப்புணர்வு கட்டுரை சிறப்பாக வந்திருக்கிறது. ஆனால்,

நோயை ஒட்டுவாரொட்டியாகச் சித்தரித்து, தொடுவதற்கே பயந்த சமூகத்தின் அறியாமை இருளை மொத்தமாக அழித்தெடுத்திருக்கின்றன இந்த அமைப்புகள்.

என்பதெல்லாம் ரொம்ப அதிகம். முன்பை விட நிலை தேவலாம் என்பதுதான் யதார்த்தம். 'மெத்தப்படித்தவர்கள்' நிறைந்த கேரளத்தில் கூட எயிட்ஸ் நோயாளிகளுக்கெதிரான சமூக மனோநிலை இன்னமும் அதல பாதாளத்தில்தான் இருக்கிறது. என்றாலும், சமயமறிந்து வெளியிட்ட கட்டுரைக்காக வாழ்த்துகள்!

நகைச்சுவையாக எதையும் சொல்ல முடியும் என்பதை வலியுறுத்தும் இன்னொரு பதிவு. பதிவுலகச் சிக்கல்களை பா.க.ச மூலம் தீர்த்து வைக்கக் கிளம்பியிருக்கும் நோக்கம் புரிகிறது. எங்க வூட்டுப் பூனை - நல்ல கவுஜை!!

எல்லா விசயத்தைப் பத்தியும் எழுதிடணும்கற முனைப்புல ஒரு மருத்துவ கட்டுரையும் எழுதியாச்சு. இதயம் நிற்காம இருக்கணும்னா என்ன செய்யணும்கற அறிவுரையோட முடிச்சிருக்காங்க - என்னமோ இந்த அறிவுரையைக் கேட்டுத்தான் இதயம் இயங்குற மாதிரி (என்னோட அறிவுரை - கவுஜைகளைப் படிக்காதீங்க!!)

பந்தாக்கள் பலவிதம்னாலும் அதை சுவையா எடுத்துச் சொல்றது கொஞ்சம் கஷ்டமான விசயம்தான். பி.பி. ஸ்ரீனிவாஸ் ஓர் அற்புதமான பாடகர். அவரை அவர்தான் என்று அறியாமலேயே யதேச்சையாக சந்தித்தபோது நிகழ்ந்த சம்பவங்களை பிசிறில்லாமல் சொல்லியிருக்கிறார். என்னடா, ஒரு பெண்பதிவாளரா இருந்து சாப்பாட்டுச் சமாச்சாரங்கள் எதப் பத்தியும் சொல்லலியேன்னு நெனைச்சேன். வந்ததப்பா சரவண பவன்! நடுத்தர மக்களுக்கான நல்ல உணவு விடுதி இல்லாதது குறித்த ஆதங்கத்தை நன்றாகத்தான் பகிர்ந்திருக்கிறார்.

மொத்தமாகப் பார்த்தால் தொழில் நுட்பக் கட்டுரை, கலாய்த்தல், கவுஜை, சிறுகதை, புத்தக விமர்சனம், மருத்துவம், குழந்தைகளுடனான பரிவு என்று தனது பல முகங்களையும் இந்த ஒரே வாரத்தில் காட்ட முனைந்திருக்கிறார்.
பொன்ஸின் எழுத்துக்களில் எனக்கு மிகப் பிடித்த விசயம் கூடுமானவரை ஆங்கிலம் தவிர்த்து எழுத அவர் காட்டும் முனைப்புதான். சிக்கலின்றி, இலகுவாகவும் சரளமாகவும் வாசிக்க வைக்க முடிவதுதான் அவரது எழுத்தின் பலம். சிறுகதைகள் என்று வரும்போது அவர் இன்னமும் கொஞ்சம் வாசிப்பனுவம் பெற்றுக் கொள்வது அவருக்கு நன்மையாக இருக்கும் (வாசகர்களுக்கும் என்பதைத் தனியாகச் சொல்ல வேண்டியதில்லை :-) )

பதிவுகளையெல்லாம் தெளிவாக எழுதத் தெரிந்தவர் செய்த ஒரே தவறு இந்தப் பதிவுகளுக்கு என்னை வாசிப்புரை எழுதச் சொன்னதுதான். நல்லா இருங்கடே!!

'மாநாடு கண்ட' சாத்தான்குளத்தான்