வாழும் புன்னகை

"அம்மா!, அம்மாஆஆ!!!!"

"என்னடி, வர்றதே லேட்டு, வரும்போதே சத்தம் போட்டுகிட்டு வரே?"

"காய்கறி வாங்கினியா?"

"நேத்து தானே போய் வாங்கி வந்தோம்.. உனக்குக் கூடத் தெரியுமே!!"

"ஆமாம்.. எங்கே இருக்கும்?"

"இதுக்குத் தான் சமையல் ரூம் பக்கம் கொஞ்சமாவது வரணும்ங்கிறது.. காய்கறி ப்ரிட்ஜில தான் இருக்கும்னு கூட தெரியாத ஒரு பொண்ணு.. உன்னைக் கட்டிகிட்டு.. "

"போதும் போதும்.. ப்ரிட்ஜ்ல இருக்கு அவ்வளவு தானே?"

"என்னாச்சு உனக்கு? இப்போ மணி பத்து.. இப்போ போய் சமைக்கப் போறியா? நாளைக்கு ஆபீஸ்லேர்ந்து சீக்கிரம் வந்து சமைக்கலாம் சரியா?"

"அட..இப்போவே வேணும்மா..."

"என்னம்மா சொல்றே? அமெரிக்கா போய் என் பொண்ணுக்கு சமையல்ல இத்தனை ஆர்வம் வந்துடுச்சா? அடுத்த பொண்ணையும் அனுப்ப வேண்டியது தான்.. கொஞ்சமாவது நான் நிம்மதியா இருக்கலாம்..."

"இல்லைம்மா.. சமைக்க கேட்கலை.. "

"பின்ன?"

"இரு.. சொல்றேன்.. சரி, தக்காளி இருக்கு.. பீன்ஸ் வாங்கலையா?"

"பீன்ஸா? அது எதுக்கு? உனக்குத் தான் பீன்ஸ் பிடிக்காதே!!"

"ம்ச்.. கேள்வி கேட்காதே.. சும்மா.. பீன்ஸ் இல்லையா?.. சரி.. கொத்தவரங்காயாவது இருக்கே.."

"என்ன பண்ணப் போறே?"

"கொஞ்ச நேரம் வேடிக்கை பாரு.. முதல்ல அந்த சேர்லேர்ந்து எழுந்திரு.."

"படுத்தல்டீ நீ.. நிம்மதியா சீரியல் பார்க்க விடுறியா!!!"

"அட.. அழகா இருக்கே.. "

"இரு.. இரு.. காமிரா எடுத்துவரேன்.. கலைச்சிடாதே!!"

"ம்ம்.. இப்போ சொல்லு.. இது என்னது?"

"புன்னகை முகம்.."

"கரெக்ட்... "

"இதுக்குத் தான் பீன்ஸ் தேடினியா?"

"ஆமாம்.. "

"அப்போ பீன்ஸ் தான் புன்னகையா?"

"இல்லைம்மா.. இப்போ கொத்தவரங்காய் தான்.. அதான் பீன்ஸ் கிடைக்கலியே!!"

(தங்கை: உன்னை எல்லாம் பீன்ஸ்னு சொல்றாங்களா? பூசணிக்காய்ன்னு இல்லை சொல்லணும்?)