ஒரு கல்யாணம், ஒரு கச்சேரி...

நேற்று ஒரு கல்யாணத்திற்குப் போயிருந்தேன். என் பாட்டியின் உறவினர் வீட்டுக் கல்யாணம். பாட்டியை அழைத்துச் செல்லும் வேலை எனக்குரியதாகி விட்டது. எப்படியோ.. ஒரு வேளை கல்யாணச் சாப்பாடு என்னும்போது, கசக்கிறதா என்ன...

ரிசப்ஷனுக்குத் தான் நாங்கள் போய் இருந்தோம். நாங்கள் ஆறு மணிக்கே சென்றபோது, வந்திருந்தவர்கள் எல்லாம் ஐம்பது வயதுக்கு மேற்பட்டவர்கள். என் பாட்டி மாதிரியே கல்யாணங்களில் மட்டுமே சந்தித்து நலம் விசாரிக்க வருபவர்கள். விட்டுப் போன சொந்தங்களைத் தேடித் தங்கள் இன்றைய தங்குமிடம், பேரன், பேத்தி என்று பேசுவதற்காவே வந்திருப்பவர்கள்.

சுமார் ஏழரை மணிக்கு மேல் தான் மற்ற நண்பர், உறவினர் கூட்டம் வர ஆரம்பித்தது. அதுவரை ஒரு மெல்லிசைக் குழுவினர் கச்சேரி செய்து கொண்டிருக்க, கேட்க ஆரம்பித்தேன். அந்தக் குழுவினர், ஒரு அனாதை ஆசிரமத்திற்கு உதவுவதற்காகவே நிகழ்ச்சிகள் நடத்துபவர்களாம். சேரும் பணத்தில் செலவுகள் போக மீதம் அறுபது பேர் கொண்ட ஆசிரமத்திற்கே செல்கிறதாம். நல்ல காரியம் தான் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

பாடகர்களில் ஒரு வயதான பெண்மணியும் இருந்தார். அறுபது வயதிருக்கும். அந்த வயதிற்கு மிகவும் இனிமையான குரல். அவர் பாடிய பாடல்கள் எல்லாம் பழைய பாடல்கள். "அமுதைப் பொழியும் நிலவே" என்று அவர் குரல் கேட்ட போது ஜமுனா நினைவு வந்தது. அன்றைய ஜமுனாவுக்கு நிச்சயம் பொருந்திப் போகும் இனிய, இளமையான குரல். நேரம் போவதே தெரியாமல் ரசித்துக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்.

ஒரே ஒரு கஷ்டம் என்ன என்றால், அந்த மண்டபம் கொஞ்சம் சின்ன மண்டபம். பாடியவர்களோ பெரிய மைக், ஸ்பீக்கர் எல்லாம் வைத்துக் கொண்டு அநியாயத்திற்கு ட்ரம்ஸ் அடித்துப் பாடிக் கொண்டிருந்தனர். ட்ரம்ஸ் சத்தம் எல்லா பக்கமும் எதிரொலித்துக் கொண்டு வந்து காதில் முட்டியது. எனக்கே காதுகளைப் பொத்திக் கொள்ளலாம் என்று தோன்றியது என்றால், கல்யாணத்தில் வந்திருந்த வயதானோருக்கு எப்படி இருந்திருக்கும்?!!!

ஒரு கட்டத்தில், "தேவுடா தேவுடா" என்று சந்திரமுகி பாட்டை அவர்கள் ஆரம்பித்தபோது, என் பாட்டிக்கு அந்த அதிர்வால், உடல் தள்ளாடவே ஆரம்பித்து விட்டது. ஓரமாக உட்காரவைத்து, அடுத்த பாட்டு வரை நகரக் கூடாது என்று சொல்ல வேண்டியதாகி விட்டது. பாவம், ஒருவரோடொருவர் பேச வேண்டும் என்று வந்தவர்களால், எல்லாரையும் பார்க்கத்தான் முடிந்தது. பேசுவது காதில் விழுந்தால் தானே.

இந்த மாதிரி கல்யாணத்தில் வாசிப்பவர்கள், கொஞ்சம் மண்டபத்தின் நீளம் அகலம் தெரிந்து, அதற்கேற்றாற்போல் வாசித்தால் நல்லது. கல்யாணம் நடத்துபவர்களும் வயதானோரின் நிலை தெரிந்து அதற்கேற்றாற்போல் ஏதேனும் வசதி செய்து கொடுக்கலாம்.