புத்தகக் கண்காட்சி - கவனித்தவை

புத்தகக் கண்காட்சி தொடங்கி இரண்டாம் நாளிலிருந்து பல்வேறு நண்பர்களுடனும் தனியாகவும் தினம் தினம் போய்வந்து கொண்டிருந்தேன். கல்லூரி நண்பர்கள், பழைய அலுவலகத் தோழர்கள், சென்னப்பட்டினம் குழு என்று போகும் ஒவ்வொரு நாளும் கண்காட்சியிலும் மக்கள் கூட்டம் என்னவோ அதிகமாகிக் கொண்டே இருப்பதாகத் தோன்றியது. இனி கவனித்தவை:

• அருணா சூப்களில் மஷ்ரூமை விட காய்கறி சூப் சுவையாக இருக்கிறது

• ஒரு நாளாவது மதுரையில் சாப்பிட்டது மாதிரியான சுவையான ஜிகிர்தண்டா போட்டுக் கொடுப்பார் என்று தான் நானும் பார்க்கிறேன். இருபது ரூபாய்க்கு வெறும் ஐஸ்கிரீம் தான் மிஞ்சுகிறது. உண்மையான ஜிகிர்தண்டா சுவையே மறந்து போச்சு :(

• போண்டாவை விட பஜ்ஜி எண்ணை குறைவாக சுவையாக இருக்கிறது

• கோபி மஞ்சூரியன் பஜ்ஜியின் இன்னுமொரு வடிவமாக மட்டுமே பொரிக்கப்படுகிறது.

• டீயைத் தேத்தண்ணீர் என்றே சொல்லலாம், அத்தனை நீர்ச்சத்தோடு இருக்கிறது. அதனால் காப்பி இன்னும் சுறுசுறுப்பாக விற்பனையாகி சீக்கிரமே தீர்ந்து விடுகிறது. பன்னாட்டு நிறுவனமான ரைஸ் பவுலில் கிடைக்கும் தேநீரை விட, பள்ளிக் காண்டீனில் கிடைக்கும் தேநீர் இன்னும் கொஞ்சம் சுவையாக இருக்கிறது.

• இரண்டாம் நாள் போனபோது நானூறு ஸ்டால்கள் முழுவதும் சுற்றி முடித்து வந்து தான் சாப்பிட எதுவுமே கிடைக்கும் என்ற நிலை மாறி மூன்றாம் நாள் அரும்பு பதிப்பக ஸ்டால் அருகில் டீ, காப்பி கிடைத்தது. நான்காம் நாள் இன்னும் முன்னேற்றம். பழ ரசங்கள் கூட கிடைத்தன. பேசாமல் ரைஸ் பவுலைத் தனியாக வைத்ததை விட நானூறு ஸ்டால்களுக்கு இடையில் ஆங்காங்கே ஒவ்வொரு இடங்களில் பகுதி பகுதியாகப் பிரித்துச் சொருகியிருக்கலாம்..

• கண்காட்சி ஸ்டால்கள் போடப் பட்டிருந்த ஆறு அடி உயர மேடையில் மக்கள் நடப்பதன் அதிர்வுகளை உணர முடிந்தது. கொஞ்சம் பயந்து பயந்து தான் நடந்து கொண்டிருந்தேன்.

• விடுமுறை நாட்கள் முழுவதும் கண்காட்சிக்குப் போய்விட்டாலும், ஒரு நாள் கூட சுட்டி விகடன் அறிவியல் அரங்கத்திற்கோ, திரைவிழாவிற்கோ போகமுடியவில்லை. சுட்டி விகடன் அரங்கம் எப்போதுமே வாயிலருகில் கூட்டமான கூட்டம். திரைவிழாவிற்கு நேரத்திற்குச் செல்ல முடியாமல் சோம்பேறித்தனம் :)

• இரண்டாம் நாள் சென்ற போது, உள்ளே கழிப்பறை வசதிகள் இருக்கவே இல்லை. சுட்டி விகடன் அரங்கத்தில் பயிற்சிகளைச் செய்து காட்ட வந்திருந்த பெரம்பூர் பள்ளியைச் சேர்ந்த பெண்குழந்தைகள் பாடுதான் அதிக திண்டாட்டம். "எங்கயோ ஸ்கூலுக்குள்ள இருக்கு டாய்லெட்" என்று சந்தேகமாகவே சொன்னார்கள். அடுத்த நாள் முதல் தற்காலிகமான கழிப்பறைகளை அமைத்துவிட்டார்கள். தரையிலிருந்து மூன்றடி உயரத்தில் இருந்த அந்தக் கழிப்பறைகளில், சிலவற்றில் உள்தாழ்ப்பாள் இல்லை, சிலவற்றில் தண்ணீர் வெளியேற சரியான வழிகள் இல்லை. ஆனால், எதுவுமே இல்லாததற்கு இது தேவலாம் தான்.

• வாகன நிறுத்த மேற்பார்வையை அவுட்சோர்ஸ் செய்திருக்கிறார்கள் போலும்; வாகனம் நிறுத்துமிடங்கள் ஒரே புழுதி மயம். முதல் நாள் தெரியாத்தனமாக என் தலைக்கவசத்தை எடுத்துப் போனதில் கருப்பு நிற தலைக் கவசம் எனக்கே அடையாளம் தெரியாத பழுப்பு நிறமாகி விட்டிருந்தது.

• சனி, ஞாயிறுகளில் அதீத கூட்டம் வந்த போதும் நிறுத்தத்திற்கான நுழைவுச் சீட்டு கொடுப்பவர்கள் இரண்டே இரண்டு பேர் தான் இருந்தார்கள். வெகு நேரம் காத்திருந்து சீட்டு வாங்க வேண்டியதாகியது.

• வண்டிகள் உள்ளே அனுமதிக்கப்படும் வாசலும் வெளியேறும் வாசலும் வேறுவேறாக இருந்தாலும், உள்ளே கொஞ்ச தூரம் வரை வெளியேறும் வண்டிகளும் உள்ளே வரும் வண்டிகளும் ஒரே தடத்தை ஆக்ரமித்துக் கொண்டதில், கொஞ்சம் குழப்பம். கூட வந்திருந்த என்.ஆர்.ஐ நண்பர் ஒருவர், "என்னங்க இது, இன் அவுட் தனித்தனி வழி வைக்க மாட்டாங்களா?" என்று அங்கலாய்த்தார்.

• உள் நுழையும், வெளியேறும் வழிகள் மிக மிக உயரமாக இருந்தன. எனக்கு முன்னால் வண்டி ஓட்டி வந்த ஊனமுற்றவர் ஒருவரால் வண்டியை உள்ளே ஏற்றவே முடியவில்லை. அப்புறம் போலீஸ்காரர்கள் வண்டியைத் தள்ளிக் கொடுத்தார்கள்.

• உள் நுழையும், வெளியேறும் வழிகளைப் பற்றிய அறிவிப்பு பள்ளி வளாகத்து வாயிலுக்கும் இல்லை, உள்ளே ஸ்டால்களிலும் இல்லை. எப்போதுமே அவுட் கேட் அருகில் இரண்டொருவர் வண்டியை மெதுவாக்கி அந்த வாயிற்காப்பாளனிடம் உறுதி செய்து கொண்டு உள் வழியே நுழைந்து கொண்டிருந்தனர்.

• ஸ்டால்கள் நிலை இன்னும் மோசம். "உள்ளே" "வெளியே" அறிவிப்புகள் இல்லாத காரணத்தால் எல்லா பக்கத்திலிருந்தும் எல்லாரும் வந்து கொண்டும் போய்க் கொண்டும் ஒரு ஒழுங்கே இல்லாமல் இருந்தது. விகடனோ, அல்லது வேறெதோ ஒரு ஸ்டாலில் மட்டுமே IN, OUT என்று பெரிதாக எழுதி வைத்திருந்தார்கள்.

• ஸ்டால்கள் முழுவதும் சுற்றிக் களைத்து வருபவர்கள் உட்கார வெளியில் சேர் போட்டு வைத்திருக்கிறார்கள். இந்த மாதிரி வந்து உட்காருபவர்களை நம்பித்தான் மாலை 6:30 மணி முதல் நடக்கும் நிகழ்ச்சிகள் நடக்கிறதோ என்று சந்தேகம் எனக்கு. (இந்த மாலை நிகழ்வுகள் சென்னப்பட்டினம் பக்கத்தில் தகவல் பட்டியில் தினசரி சேர்க்கப்படுகின்றன)

• சனிக்கிழமை நான் போய்ச் சேர்ந்த அதே நேரம் நடிகர் சிவகுமார் வந்து இறங்கினார். டிக்கெட் வாங்கியவர்கள், வாங்குபவர்கள் என்று எல்லாரும் விரைந்து வந்து "சிவகுமார் சிவகுமார்" என்ற மேடைக்கருகில் குழுமிவிட, புத்தகக் கடை வாசல் பக்கம் ஒரு நிமிடம் கூட்டம் குறைந்தே போய்விட்டது. வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர்களில் ஒருவரின் ஏழு வயது மகன், "அப்பா, புக்கு வாங்க வந்தோமா இல்லை சிவகுமாரைப் பார்க்க வந்தோமா.. வாப்பா புஸ்தகம் வாங்கப் போகலாம்" என்று தந்தையின் கையைப் பிடித்துத் தொங்க ஆரம்பித்துவிட்டான். அப்புறம் அவன் ஏதோ கணிதப் புத்தகங்கள் வாங்கிக் கொண்டிருந்ததைப் பார்த்தேன்.

• உங்களுக்கு மட்டும் ஒரு ரகசியம், புத்தகங்களுக்கான மொத்த செலவு சுமார் ஆயிரத்தி ஐநூறு ரூபாய்கள் மட்டுமே.. உஷ்.. ஐநூறு என்ற பாதி உண்மையை மட்டும் தான் அம்மாவுக்குச் சொல்லி இருக்கிறேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மீதி ஆயிரத்தையும் சொல்ல வேண்டும் ;)

• கண்காட்சியில் வாங்கியதில் மிக மிக முக்கியமான புத்தகத்தின் புகைப்படம் உங்களுக்காக:
  
  
  :))) சுவாரஸ்யமான புத்தகமும் கூட. அங்கேயே படித்து முடித்துவிட்டேன் ;)