பயணங்கள் முடிவதில்லை

பதினாறு மணி நேர
பேருந்து பயணம்

நீட்டாத காலுக்கும்
மடக்காத கைக்கும்
சாய்ந்த முதுகுக்குமான இடம்
என்னுடையது...
பயணம் முழுமைக்கும்!!!

மங்கிய மாலை
மொழிபுரியா திரைப்படம்
தென்னிந்தியா போக நேர்ந்த
துரதிர்ஷ்டம் பேசியே
அயரச் செய்யும்
அடுத்த இருக்கை மராத்திப் பெண்

இருள் வெளிகளில்
செல்பேசி வெளிச்சம் மட்டும்
துணையாக
முன்னிரவு

பெயர் புரியா தாபாக்களில்
பின்னிரவில் சப்பாத்தி;
உயிர்குத்தும் குளிருக்கு
தொண்டையில் இறங்கும்
கொதி (தே)நீர்

தொட்டிலென ஆடியும்
தூக்கியும் போடும்
பேருந்தில்
கால் மடக்கிக்
கோழித் தூக்கம்

லேசான பனி நீருடன்
விடியும் விடியாத
இளங்காலை;

தென்னிந்திய டீக்கடையில்
காலை நிறுத்தம்.
எத்தனை முறை கேட்டாலும்
புரிய மறுக்கும் கன்னடம்.
சகிக்க முடிந்த காபி
சகிக்காத கழிப்பறை

நகரில் நுழைந்தபின்
நின்று நின்று தொடரும்
முன்மதியப் பயணம்

பயணத்தின் முடிவில்
பெரிய மகிழ்ச்சி,
காத்திருக்கும் உன் கண்கள்..

கைப்பற்றி நடக்கையில்
களைப்பு பறந்திட
கதைகள் முடியுமுன்
மறுநாள் விடியல்

பேருந்து நிலையத்தில்
கண்களில் நீர்த்திரையுடன்
நாம்

திரும்பும் பயணங்களில் மட்டும்
வரம்பின்றி நீள்கின்றன
பதினா......... று மணி நேரம்

என் ஜன்னலில்
அடுத்த சனியை எதிர்பார்க்கும்
இரண்டு ஏக்கக் கண்கள்..
பயணம் பூராவும்
அதன்பின்னும்...