அந்தப் பயம் - தேன்கூடு

"ஏய் சிவா, யாரைத் தேடுற? ஸ்ரீகாந்தையா? அவன் கிளம்பியாச்சு.. உன்னை இருந்து அழைச்சிகிட்டு வரச் சொல்லி என்கிட்ட சொன்னான்.. வரியா?"

"என்னது?! நீ என்னை அழைச்சிகிட்டு போகப் போறியா? நீயே அடுத்தவங்களோட தொத்திகிட்டு வர்றவ தானே?"

"இல்லையே.. இப்போ நான் கார் எடுத்திருக்கேனே.. உனக்குத் தெரியாதா?"

"என்னது, கார் எடுத்தியா?"

"ஆமாம், அதான் கம்பனில பணம் தராங்க இல்லை.. அப்புறம் ஏன் வேஸ்ட் பண்ணணும்னு.. கார் எடுத்தேன்.. வரியா?"

"ம்ம்.. வரேன்.., வேற வழி?"

"பெல்டைப் போடு.. கதவை ஒழுங்கா சார்த்து.. என்ன நீ உனக்கு கதவைச் சார்த்தக் கூடத் தெரியலை?!! "

"சரி சரி.. ரொம்ப பேசாத.. வண்டிய எடு."

"ம்ம்.. " எடுத்தாள். மெல்ல நகரத் தொடங்கியது வண்டி..

"ஆமா, நீ காரெல்லாம் ஓட்டுவியா? நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லை..."

"ஓட்டாம, பின்ன.. எல்லாம் ஓட்ட வேண்டியது தான்.. பாட்டு கேட்கறியா?"

"தமிழ்ப்பாட்டுலாம் வச்சிருக்க?"

"ம்ம்ம்.. அதோ அந்த சிடி.. இளைய ராஜா, ஏர். ரஹ்மான் எல்லாம் இருக்கும் பாரு.. "

"இதுவா? "

"அது இல்ல.. உள்ள இருக்கும்.. "

எங்கே என்று தேடினான்

"அதோ அது தான்.. அப்படித் தான் திறக்கணும்.. என்ன நீ, இதுவரை காரில் ஏறினதே இல்லையா? இப்படித் தடவற!"

"..."

"இப்போ இதைப் போடத் தெரியுமா இல்லை அதுவும் நான் தான் செய்யணுமா? "
முறைத்துவிட்டு ஒலிப்பேழையை உள்ளே தள்ளினான். கொஞ்ச நேரம் பாட்டு மட்டும் ஒலித்தது.. ..

"ஏய்!..ஏய்!.. என்னது இது.. இப்படி ப்ரேக் போடற?" வண்டி ஏற்கனவே நின்றிருந்த காரின் பின் விளக்கைக் கிட்டத் தட்ட இடிப்பது போல் உரசி நின்றது.

"என்ன பண்ணச் சொல்ற?!! திடீர்னு தான் பார்த்தேன்.. அங்க சிக்னல் இருக்கு..."

"ஓ.." கொஞ்சம் பயத்துடன்.. "ஆமாம், அதென்ன ரெண்டு காலை வச்சி ஓட்டற?"

"பின்ன, ஒண்ணு ஆக்சலரேட்டருக்கு.. இன்னோண்ணு ப்ரேக் பிடிக்க.."

"ஓ, வெளங்கிரும்.. உனக்கு நிஜமாவே கார் ஓட்டத் தெரியுமா?"

"என்ன நீ, திரும்பித் திரும்பி கேட்குற?!! அதான் ஓட்டறேனே.."

"ஏய்!.. ஏய்!.. இரு இரு.. முன்னாடி பார்த்து ஓட்டு.. என்னைப் பார்க்காதே.. "

இன்னொரு சடன் ப்ரேக்.. ஓட்டுதளம்(லேன்) மாறிப்போனதில் பின்னால் வந்து கொண்டிருந்த பேரூர்தி (ட்ரக்) பெரிதாக ஒலிப்பானை அமுக்கி எச்சரித்துவிட்டு கொஞ்சம் ஒதுங்கிச் சென்றது. ஒதுங்கி விட்டதால் ஏதோ கார் பிழைத்தது..

"ஹி.. ஹி.. " என திரும்பிப் பார்த்து இளித்தாள்..

"கொஞ்சம் பார்த்து ஓட்டும்மா. எங்கம்மாவுக்கு நான் தான் ஒரே முதல் பையன்.."

"ம்ம்.. பார்க்கிறேன்.."

சொல்லிக் கொண்டே சாலை திருப்பத்தில் எதிரில் வரும் காருடன் தலைக்குத் தலை மோத முயன்று சட்டென எதிர் வண்டிக்காரன் சுதாரித்துத் திரும்பியதில் தலை தப்பியது.

"ராங் சைட் வந்திருக்கேன் போலிருக்கு..." அப்பாவியாகச் சொன்னாள்.

"ஓ மை காட்.. இது எங்க போய் முடியப் போகுதோ!!"

திடீரென அவனுக்குள் அந்தக் கேள்வி உதித்தது..

"ஏய், உன்கிட்ட லைசன்ஸ் இருக்கா?"

"ஹி ஹி சிவா.. அதெல்லாம் எதுக்கு? அதான் உன் கிட்ட இன்சூரன்ஸ் இருக்கே.."

சிவாவின் பார்வையில் இருந்தது கொலைவெறியா, சுய பச்சாதாபமா, கோபமா, இல்லை மீண்டும் வண்டியைக் கிளப்பிவிட்டாளே என்னும் மரண பயமா?

[ ஹி ஹி.. வாத்தியார் மரணம்னு தலைப்பு கொடுத்தாலும் கொடுத்தார்.. எல்லா பக்கத்திலும் மரணத்தைப் பத்தி ஒரே உருக்கமான, நெஞ்சைத் தொடும் கதைகளா ஆகிடுச்சு.. அதான்.. கொஞ்சம் மூட் மாத்தலாம்னு யோசிச்சேன்.. :)) ]

அந்தப் பயம் - தேன்கூடு போட்டிக்கு இல்லை..