அம்மா என்றழைக்காத...

நான் பள்ளியில் படித்துக் கொண்டிருந்த காலத்தில், டிடியில் செவ்வாய்க் கிழமைகளில் நாடகம் போடுவார்கள். ரொம்ப அறுவையாக இருக்கும் என்று பல இடங்களில் கிண்டல் செய்யப்பட்ட செவ்வாய்க் கிழமை நாடகங்களை நான் மிகுந்த ஆர்வத்துடன் பார்ப்பேன். ஒரே நாளில், ஒரு மணி நேரத்தில் முடிந்துவிடும் அது போன்ற நாடங்கள் இன்றைய மெகா சீரியல் காலங்களில் வரப் பிரசாதமாகவே தோன்றுகின்றன.

சரி விஷயத்துக்கு வருவோம். அதில் ஒரு நாடகம் எனக்கு இன்னும் நினைவிருக்கிறது. பத்து வயதுப் பெண் ஒருத்தியின் பிறந்த நாள் விழா அது. பிறந்த நாளுக்கு அவளுடைய அப்பா கேக் எல்லாம் வாங்கி வைத்து விட்டார். அக்கம் பக்க வீட்டாரையும் அந்தச் சிறுமியின் நண்பர்களையும் அழைத்து விட்டார்கள். சிறுமி தன் தாயாருக்காகக் காத்திருக்கிறாள். "அம்மா ஏன்பா வரலை?" என்று நொடிக்கொரு தரம் வாசலுக்குச் சென்று பார்த்துக் கொண்டே இருக்கிறாள்.

விருந்தினர்கள் வர ஆரம்பித்த காரணத்தால், அப்பா வந்து பெண்ணை அழைக்கிறார். "அம்மாவுக்கு திடீர்னு ஏதாவது வேலை வந்திருக்கும். நீ வந்து புதுச் சட்டை போட்டுக்குவியாம்" என்று சொல்லி சமாதானப்படுத்தி அவளின் பிறந்த நாள் உடை அணிவிக்கிறார். தலைவாரிப் பின்னிவிட்டு அலங்கரித்து, எல்லாம் முடித்த பின்னும் அம்மா வரவில்லை. சிறுமிக்கு மிகுந்த வருத்தம். மீண்டும் வீட்டிலிருந்து வெளியில் வந்து பார்க்கிறாள். அம்மா வரவில்லை ஆனால் எல்லா விருந்தினரும் வந்து விட்டதால் கேக்கை வெட்டுமாறு அப்பா சொல்கிறார்.

முடியாது என்று சொல்லிவிட்டுக் கோபத்துடன் அந்தப் பெண் வெளியே ஓடிப் போய் அப்பாவின் ஸ்கூட்டரின் மேல் உட்கார்ந்து அழ ஆரம்பித்து விடுகிறாள். அப்பா விருந்தினர்களிடம் சொல்லிவிட்டு, பெண்ணைப் பார்க்க வருகிறார்.

"ஏம்மா ஓடி வந்துட்ட? " என்கிறார் அப்பா.

"அம்மா ஏன்பா இப்படி பண்றாங்க? இன்னிக்கு என் பர்த்டேன்னு அவங்களுக்குத் தெரியாதா? போனவாரம் ஆஷா பிறந்த நாள் வந்தபோது அவளோட அம்மா அவளுக்காக தானே கேக் செஞ்சி தந்தாங்க.. அம்மாவுக்கு என்மேல பாசமே இல்லைப்பா" என்று சொல்லி அழுகிறாள்.

அப்பா பொறுமையாக, பெண்ணைத் தேற்றிவிட்டு, 'உன் மேலும் தம்பி மேலும் அம்மாவுக்கு அதிக பாசம் உண்டு. அம்மா காலை முதல் மாலை வரை அலுவலகத்தில் வேலை செய்வது உனக்கும் உன் தம்பிக்காகவும் தான். உன் மேல் அவளுக்கு அதிக பாசம் இருந்தாலும் ஏதோ வேலை அதிகமாக இருப்பதால் அவரால் வராமல் போயிருக்க வேண்டும்.' என்று சின்னக் குழந்தைக்குப் புரியுமாறு தெளிவாகச் சொல்லுவார்.

சிறுமி இது கேட்டுத் தெளிவாகி, கண்ணைத் துடைத்துக் கொண்டு கேக் வெட்டப் போவதாகவும், கடைசி நொடியில் அம்மா வந்து விடுவதாகவும் கதை முடியும். இதில் அப்பாவாக சிவக்குமார் நடித்திருப்பார். அந்தக் குழந்தை நீனா என்று நினைக்கிறேன்..

என்னை இந்தக் கதை ரொம்பவும் பாதித்ததற்குக் காரணம், நானும் அப்போது அந்தச் சின்னப் பெண்ணின் நிலையில் இருந்ததால் தான்.. என் அம்மாவும் வேலைக்குச் சென்று கொண்டிருந்தார். பள்ளி முடிந்து வீட்டுக்கு வந்த பின், வாசலிலேயே உட்கார்ந்து கொண்டு அம்மாவிற்குக் காத்துக் கொண்டிருந்தது உண்டு.

வேலைக்குச் செல்லும் அம்மாக்கள் சின்ன வயதில் வருத்தத்திற்குரிய விஷயமாக இருந்தாலும், போகப் போகப் பழகி விடுகிறது. என் தோழிகள் பலரின் தாயார் வீட்டிலேயே இல்லத்தரசிகளாகவே இருந்தது மிகவும் உறுத்தலான ஒன்று. அதிலும் கொஞ்சம் விவரம் தெரிந்த வயதில், வீட்டில் அம்மா இல்லாதது ஒரு பெரிய குறை.

அப்படி வேலைக்குச் செல்லும் அம்மாக்களுக்குப் பெரிய பக்க பலம் அவரவர் கணவன்மார்கள் தான். இந்தக் கதையில் வரும் அப்பா போல் என் அப்பா எனக்கு அறிவுரைகள் கூறவில்லை என்ற போதும், என் அம்மா வேலைக்குச் செல்வதிலும், அதிலும் வங்கியில் வேலை செய்வதும் பெருமைக்குரிய விஷயமாக எண்ணச் செய்திருந்தார்கள். கதை நாயகர் போலவே என் அப்பாவும் எங்கள் இருவருக்குத் தேவையானவற்றைச் செய்து கொடுத்து விட்டு, எங்களைப் பள்ளிக்குக் கிளப்பிவிட்டுவிட்டுத் தான் அலுவலகம் செல்வார்.


சில சமயம் என் அம்மா அலுவலகக் கோபத்துடனோ, அலைச்சலால் உடல் சோர்வுடனோ வீடு வரும்போது அதை அறியாமல் நாங்கள் இருவரும் அவரைப் பல கேள்விகள் கேட்டுக் கோபப்படுத்தியது உண்டு. இன்று நிலைமை தலைகீழ்.

இப்போதெல்லாம், என் அம்மா வேலை ஓய்வில் வீட்டில் இருக்கிறார். நான் அலுவலகம் முடிந்து எப்போது வருவேன் என்று வாசல் பார்த்து அவர் அமர்ந்துகொண்டிருப்பதைப் பார்க்கும் போது என் சிறு வயது நாட்கள் நினைவு வருகின்றன. என்றேனும் வேலை முடியாமல் தாமதமாக வீட்டுக்கு வரும்போது அம்மாவுக்கும் இப்படித் தானே இருந்திருக்கும் என்று இப்போது தோன்றுகிறது.

வாழ்க்கையில் பல பாடங்கள் மிகத் தாமதமாகத் தான் தெரிகின்றன. சில வருடங்களுக்கு முன் அம்மாவை அவ்வளவு கேள்வி கேட்டு, அதற்கு அவர் கோபமாக பதில் சொன்ன பொழுதுகளில் "அம்மாவுக்கு என் மேல பாசமே இல்லை" என்று தங்கையிடம் புலம்பியதை எண்ணும் போது இன்று வருத்தமாக இருக்கிறது.

இன்றைக்கு அன்னையர் தினமாம்; என் அம்மா மாதிரி வெளியில் வேலைக்கும் போய்க்கொண்டு, குழந்தைகளையும் சமுதாயப் பொறுப்புணர்வோடு வளர்க்கும் அனைத்து அன்னையருக்கும் என் அன்னையர் தின வாழ்த்துக்கள்..

அவர்களுக்கு உறுதுணையாகவும் பக்கபலமாகவும் இருக்கும் தந்தையர்களுக்கும் இதே நாளில் வாழ்த்துக்கள்..

இதோட முடிச்சிக்கறேங்க.. இன்னிக்கி எங்க அம்மாவை வெளியில் கூட்டிப் போவதாகச் சொல்லி இருக்கேன்.. :)